Friswitte cocos en een reep
met een vuist vol pinda's, ja, en van buiten
met van die hollandse melkchocolade, nootjes en een vuist vol pinda's -
dat
is wat er na een dag weer uitkomt als je die nootjes opgegeten hebt
en de boel zeeft, de hollandse melkchocolade laat zich raden - eigenlijk
is bounty een heel goor goedje en wat dacht je dan van snikkers - in
china waal ze de lettel "L" niet uit kunnen spleken geeft dat ploblemen
kan ik je verzekeren, oh oh, wat kan het toch laal lopen met snoepgoed.
Snoepgoed is trouwens een woord dat reclame maakt voor zichzelf is je
dat al wel eens opgevallen, het spoort je aan om goed te snoepen (hier
eet je buikje
lekker rond ventje met al dat snoep), het verbaast me
overigens dat er niet iets dergelijks voor andere genotmiddelen is
bedacht,
ja, drinkbier, eetbrood, pafshag (zeer riskant om te
roken), dat klinkt allemaal niet alsof je er zin in hebt en dan zwijg ik
van smeercreme, wipcondooms
en scheurauto's. Nee die
snoepfabrikanten hebben het slim bekeken net zoals de ijsfabrikanten
wat dacht je van likijs, het gaat er vanzelf door op. Dat geeft al enkele
jaren wrijving met de andere producenten. Eerst hebben ze nog geprobeerd
de merknaam te gebruiken, het bekende "me too" effect, niet te verwarren
met "to mee" wat je bij de chinees bestelt,
dat leverde
contraproductieve reclame op, want goedcreme, likcondooms en
goedlikauto's verkochten niet, nee leidden zelfs tot verwarring over het
gebruik, met allerlei schadeclaims door vlekken in de kleding, sexuele
frustraties en voedselvergiftigingen vandien, trouwens ik dwaal af, en
waar komen al die komma's toch vandaan, ?, het lijken wel een stel
bosmieren op een hete nazomerse middag op een kleed met een boterham met
van die lekkere donkerblauwe bosbessenjam met pindakaas, ze blijven
komen, stop.
|